Na een lange tijd van voorbereiding en uitzien zijn we veilig aangekomen in Papoea Nieuw Guinea (PNG)! Vanaf Cairns zijn we, over het Great Barrier Reef heen, eerst naar de hoofdstad Port Moresby gevlogen. En na een korte overstap een binnenlandse vlucht naar Mount Hagen, waar MAF zijn hoofdbasis heeft.
Mount Hagen is de op drie na grootste stad van PNG en ligt tussen de bergen in de ‘Highlands’ op een kleine 2 kilometer hoogte. Hier hopen we de eerstkomende tijd te gaan wonen om in het programma te settelen en cultuur- en taaltraining te doen. Ook zal Piet hier ingewerkt gaan worden en starten met het vliegen onder begeleiding van ervaren instructeur-piloten. Vooral dit laatste zal de nodige tijd in beslag gaan nemen, gezien de uitdagende omstandigheden waarin gevlogen wordt als het gaat om terrein, landingsbanen en het weer.
Inmiddels is de eerste week, die vooral bestond uit oriëntatie, achter de rug. Het is een enerverende tijd met heel veel nieuwe indrukken. We hebben kennis gemaakt met de verschillende afdelingen en medewerkers hier binnen MAF, een soort rij-examen gedaan om een PNG rijbewijs te krijgen en een rondleiding gekregen door Mount Hagen. Hier zijn we o.a. naar de bekende grote markt geweest waar een grote diversiteit aan lokaal verbouwde groenten en fruit in allerlei kleuren en maten te verkrijgen is.
We wonen op een MAF compound naast het vliegveld, zo’n 10 km buiten de stad. We hebben het erg naar onze zin hier en het is gezellig met de andere MAF-gezinnen op de compound. De kinderen hebben het ook super naar hun zin en hebben hun vrienden en vriendinnetjes al gevonden!
We willen bij deze ook iedereen hartelijk bedanken voor het meeleven tijdens deze transitieperiode en opnieuw verhuizen. Het is iedere keer weer een hele onderneming, maar we mogen ons steeds weer geroepen en gesteund weten door God, zodat we Hem mogen volgen waarheen Hij ons zendt. We ervaren het ook als een zegen dat de kinderen er steeds weer zo goed mee om gaan, ook al vinden ze het soms best wel lastig om weer afscheid te nemen en weer naar een nieuwe plek te gaan. Het trof en verheugde ons erg toen we hen beide, op een afzonderlijk moment, hoorde zeggen: “ik ben zo blij dat we eindelijk in PNG zijn, ik vind het zo leuk hier..!”
Vanaf volgende week beginnen we met de taaltraining om Tok Pissin te leren.
Voor nu, Lukim yu! De groet in Tok pissin.
Piet, Marijke, Michaël, Samuël en Joël
Fotoalbum
