Nog 8 dagen! Onwerkelijk dat we volgende week de grote stap gaan maken. Afgelopen week begonnen we met het ‘voor het laatst’ doen van dingen die we vaak deden en dan wordt het heel definitief. Maar aan de andere kant kijken we er ook naar uit om weer ergens iets op te bouwen. Om aan de slag te gaan!
Afgelopen week begonnen we met het ‘voor het laatst’ doen van dingen die we vaak deden en dan wordt het heel definitief. Maar aan de andere kant kijken we er ook naar uit om weer ergens iets op te bouwen. Om aan de slag te gaan!
Het gaat goed met Michaël en Samuël. Ze zien dat de hoeveelheid speelgoed slinkt en dat er veel veranderd in het huis. En als ik dan met ze de auto instap om boodschappen te gaan doen vraagt Michaël, “gaan we nu naar Australië mam?”. En als ik wat speelgoed wegdoe zegt hij, “In Australië koop ik een nieuwe, een heeele grote hé mam!”. Zeker Michaël heeft goed door dat er iets groots staat te gebeuren. Hij is best onrustig, het is moeilijk te begrijpen wat er in zijn hoofdje omgaat. Bidden jullie mee om rust voor hem en wijsheid voor ons hoe we er mee om moeten gaan?
In de afgelopen weken heeft Piet zijn Cessna 206 training met succes mogen afronden. Het was onverwachts prachtig weer! Ook heeft hij vorige week gelukkig nog een groot gedeelte van zijn ervaringsuren kunnen vliegen. Daarmee sloot hij zijn training in Nederland af! Vorige week zaterdag kregen we een positieve uitslag van de Engelse test. Dit was nog best spannend, omdat hij goed ziek was op de dag dat hij hem moest maken in Amsterdam. We hopen en bidden dat zijn brevet deze week nog binnenkomt uit Engeland. Dat is nog heel spannend. Het is niet dat we niet zonder kunnen vertrekken, maar het scheelt wel veel gedoe en geld.
Deze laatste week zijn we druk met kleine administratieve zaken, uitschrijven bij de gemeente en vooral inpakken. En wat niet mee gaat, gaat dat weg of in de opslag. Klinkt eigenlijk best simpel, maar kost toch heel veel tijd.
We zijn heel dankbaar dat we kunnen zeggen dat deze periode voor ons niet heel stressvol is. We voelen ons gedragen op de vleugels van het gebed! God zorgt en leidt. In mooie en moeilijke momenten waarin juist alles lijkt tegen te zitten. En blijvende les om op God te vertrouwen! Maar wat is de Heere goed dat Hij ons dichtbij Zich wil houden. Ons niet afwijst als wij tekortschieten in vertrouwen, maar ons leert en weer naar Hem terug trekt. Daar zijn we dankbaar voor en worden we stil van!
We kijken heel erg uit naar zondag. Om dan zichtbaar de Zegen van God mee te krijgen, om dan te ervaren dat we niet alleen gaan, maar dat er heel veel mensen om ons heen staan. Dat deze uitzending niet alleen iets van ons is, maar van de hele gemeente, van ons TFC, van onze achterban.
Lieve groet! Piet, Marijke, Michaël en Samuël Muilwijk